آشنایی با MariaDB Server؛ جایگزین اوپن‌سورس MySQL

جالبی ماجرا اینجاست که ماریا دی‌بی از یه خانواده خیلی معروف میاد. اون در واقع یه «فورک» (Fork) یا انشعاب از سرور مای‌اس‌کیوال (MySQL) هست. فورک یعنی چی؟ یعنی یه عده از توسعه‌دهنده‌های اصلی یه پروژه نرم‌افزاری، یه کپی از کد اون پروژه برمیدارن و مسیر توسعه خودشون رو جداگونه ادامه میدن.

داستان اینجوری شروع شد که یه سری از اعضای اصلی تیم مای‌اس‌کیوال، بعد از اینکه شرکت اوراکل (Oracle Corporation) مای‌اس‌کیوال رو خرید، نگران آینده‌اش شدن. اونا میخواستن مطمئن بشن که این پایگاه داده همیشه متن‌باز و رایگان باقی میمونه. برای همین، پروژه ماریا دی‌بی رو شروع کردن. اسمش هم جالبه؛ مایکل وایدنیوس (Michael “Monty” Widenius) که یکی از بنیان‌گذارهای اصلی مای‌اس‌کیوال و ماریا دی‌بی هست، اسم دختر کوچیکترش، «ماریا»، رو روی این پروژه گذاشت. جالبه بدونید اسم دختر دیگه‌اش «مای» (My) بود که اسم مای‌اس‌کیوال هم از اون گرفته شده.

هدف اصلی از ساخت ماریا دی‌بی این بود که به عنوان یه جایگزین مستقیم یا «drop-in replacement» برای مای‌اس‌کیوال عمل کنه. یعنی شما بتونید خیلی راحت مای‌اس‌کیوال رو از روی سرورتون بردارید و ماریا دی‌بی رو به جاش نصب کنید، بدون اینکه نیاز باشه کد برنامه‌هاتون رو تغییر بدید. البته ماریا دی‌بی فقط یه کپی ساده نیست؛ توسعه‌دهنده‌ها سعی کردن ویژگی‌های جدید، موتورهای ذخیره‌سازی (Storage Engines) تازه، باگ‌های کمتر و عملکرد بهتری رو بهش اضافه کنن.

این پروژه توسط جامعه برنامه‌نویس‌ها توسعه داده میشه و با توسعه‌دهنده‌های خارجی هم همکاری فعالی داره تا یه سرور SQL متن‌باز با بیشترین امکانات، پایداری و لایسنس منطقی رو ارائه بده.

کی پشت ماریا دی‌بی ایستاده؟

دو تا نهاد اصلی پشت این پروژه هستن:

1. بنیاد ماریا دی‌بی (MariaDB Foundation): این یه سازمان غیرانتفاعی هست که وظیفه‌اش نظارت بر توسعه و حفاظت از ماهیت متن‌باز و رایگان ماریا دی‌بی هست. اونا تضمین میکنن که این پروژه همیشه در دسترس همه باشه و هیچ شرکت تجاری نتونه کنترل کاملش رو به دست بگیره.
2. شرکت ماریا دی‌بی (MariaDB Corporation): این یه شرکت تجاریه که محصولات و خدمات حرفه‌ای بر پایه ماریا دی‌بی ارائه میده. خیلی از توسعه‌دهنده‌های اصلی ماریا دی‌بی توی این شرکت کار میکنن. این شرکت نسخه‌های تجاری با امکانات بیشتر و پشتیبانی تخصصی میفروشه و از این راه درآمد کسب میکنه.

پس یادتون باشه، خود سرور ماریا دی‌بی رایگان و متن‌بازه، اما یه شرکت هم هست که خدمات پولی حول اون ارائه میده.

ویژگی‌های کلیدی و تفاوت‌ها

ماریا دی‌بی تلاش میکنه سازگاری بالایی با مای‌اس‌کیوال داشته باشه. رابط برنامه‌نویسی (API) و پروتکل‌هاش دقیقا با مای‌اس‌کیوال مطابقت دارن. این یعنی همه ابزارها، کتابخانه‌ها و برنامه‌هایی که با مای‌اس‌کیوال کار میکنن، باید با ماریا دی‌بی هم کار کنن. به همین دلیل، خیلی از توزیع‌های لینوکس مثل فدورا (Fedora)، دبیان (Debian) و رد هت (Red Hat Enterprise Linux) به جای مای‌اس‌کیوال، به صورت پیش‌فرض از ماریا دی‌بی استفاده میکنن.

با این حال، با گذر زمان و اضافه شدن ویژگی‌های جدید، مسیر این دو پروژه داره از هم کمی جدا میشه. مثلا ماریا دی‌بی موتورهای ذخیره‌سازی جدیدی مثل Aria، ColumnStore و MyRocks رو معرفی کرده. همچنین تو نسخه‌های جدیدش، امکانات مربوط به داده‌های جغرافیایی (GIS) و JSON هم اضافه شده.

بنیاد ماریا دی‌بی: نگهبان کد

همونطور که گفتیم، بنیاد ماریا دی‌بی یه نهاد غیرانتفاعی هست که توی دلاور (Delaware) آمریکا ثبت شده و هدفش اینه که از آینده ماریا دی‌بی محافظت کنه. ماموریت این بنیاد روی سه تا اصل بنا شده:

• باز بودن (Openness): تضمین میکنن که کدهای ماریا دی‌بی همیشه برای استفاده و مشارکت همه باز باقی بمونه و تصمیم‌های فنی بر اساس شایستگی گرفته بشه.
• پذیرش (Adoption): تلاش میکنن تا استفاده از ماریا دی‌بی توسط کاربرها و در پلتفرم‌های مختلف بیشتر بشه.
• تداوم (Continuity): مستقل از هر نهاد تجاری، تداوم اکوسیستم ماریا دی‌بی رو فراهم میکنن.

کارمندهای این بنیاد با انجام کارهای زیر از پروژه پشتیبانی میکنن:

• تشویق به پذیرش، مشارکت و توزیع سرور ماریا دی‌بی.
• کمک به مشارکت‌کننده‌های جدید تا کدها رو بهتر بفهمن.
• مشارکت در طراحی ویژگی‌های جدید و تضمین کیفیت کد.
• اطمینان از به‌روز بودن مستندات.
• پورت کردن و بسته‌بندی ماریا دی‌بی برای پلتفرم‌ها و سیستم‌عامل‌های مختلف.
• صحبت در رویدادها برای افزایش آگاهی و استفاده.

این بنیاد از طریق حامیان مالی شرکتی و فردی تامین میشه. این حامی‌ها به دسته‌های مختلفی مثل الماس، پلاتینیوم، طلا و نقره تقسیم میشن.

حامیان مالی بنیاد ماریا دی‌بی

اینجا لیست برخی از سازمان‌هایی که از این بنیاد حمایت مالی قابل توجهی میکنن رو میبینیم:

• حامیان الماس (Diamond sponsors):
  • DBS: یک گروه خدمات مالی پیشرو در آسیا با بیش از ۲۸۰ شعبه در ۱۸ بازار. دفتر مرکزی اون در سنگاپور قرار داره.
• حامیان پلاتینیوم (Platinum sponsors):
  • MariaDB Corporation: عضو موسس بنیاد و مشارکت‌کننده اصلی کد. محصولات و خدمات تجاری حول ماریا دی‌بی ارائه میده.
  • Acronis: شرکتی که حفاظت از داده و امنیت سایبری رو با هم ترکیب میکنه.
  • Alibaba Cloud: ارائه‌دهنده خدمات رایانش ابری جهانی.
  • Intel: غول فناوری و سازنده پردازنده‌ها که در پیشرفت‌های محاسباتی نقش داشته.
  • ServiceNow: پلتفرمی که به کارمندها اجازه میده اونطور که میخوان کار کنن.
  • Constructor: پلتفرمی برای آموزش و پژوهش با تخصص در هوش ماشینی و علم داده.
  • WebPros: ارائه‌دهنده اکوسیستم کامل برای توانمندسازی حرفه‌ای‌های وب.
• حامیان طلا (Gold Sponsors):
  • Hetzner: یکی از بزرگترین شرکت‌های میزبانی وب در اروپا که در سال ۱۹۹۷ تاسیس شده.
  • IONOS: شریک دیجیتالی‌سازی برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط در اروپا.
  • Scarf: پیشگام در زمینه تحلیل استفاده از نرم‌افزارهای متن‌باز.
• حامیان نقره (Silver Sponsors):
  • این لیست شامل شرکت‌های زیادی مثل ArbauDie.IT، Automattic (سازنده WordPress.com)، Crest Infosolutions، Kinsta، Nexedi، Nextcloud، RAVATAR، Releem، Rumahweb، SkySQL، team.blue، Tempesta Technologies، Tencent Cloud، Vettabase، Wikimedia movement و Cyber Leo میشه که هر کدوم در زمینه‌های مختلف فناوری فعالیت دارن.

نحوه مدیریت و تصمیم‌گیری در پروژه

یکی از سوال‌های مهم اینه که تصمیم‌ها توی این پروژه چطور گرفته میشه. بنیاد ماریا دی‌بی یه ساختار مدیریتی شفاف داره:

• تصمیم‌های فنی: تصمیم‌های مربوط به مشارکت در کدها توسط خود مشارکت‌کننده‌ها گرفته میشه. اگه نیاز به اجماع عمومی باشه، موضوع در لیست‌های ایمیل عمومی ماریا دی‌بی و بقیه کانال‌های شفاف آنلاین بحث میشه تا اکثریت توسعه‌دهنده‌ها به توافق برسن. هیچ فرد یا شرکتی نمیتونه اولویت‌ها یا کد رو به جامعه دیکته کنه.
• هیئت مدیره (Board of directors): بنیاد به صورت قانونی توسط هیئت مدیره کنترل میشه. این هیئت تصمیم میگیره که بنیاد چطور میتونه به بهترین شکل به جامعه ماریا دی‌بی خدمت کنه، اما تصمیم‌های فنی نمیگیره.

اعضای هیئت مدیره بنیاد ماریا دی‌بی

هیئت مدیره از افراد مختلفی تشکیل شده که هر کدوم نماینده بخش خاصی هستن. در اینجا به چند نفر از اعضای کلیدی اشاره میکنیم:

• مدیران موسس (Ex officio):
  • Sergei Golubchik: معمار ارشد سرور ماریا دی‌بی در شرکت ماریا دی‌بی.
  • Michael “Monty” Widenius: بنیان‌گذار ماریا دی‌بی و مای‌اس‌کیوال.
• مدیران نماینده شرکت‌ها:
  • Jignesh Shah: مدیر بخش RDS Open Source در آمازون وب سرویسز (AWS).
  • Rohit De Souza: مدیرعامل شرکت MariaDB plc.
• مدیران فردی:
  • Kaj Arnö: رئیس اجرایی بنیاد.
  • Todd Boyd: عضو ارشد فنی در IBM.
  • Eric Herman: رئیس هیئت مدیره از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۵.
  • و افراد دیگه‌ای مثل Espen Håkonsen، Sean Peng و Steve Shaw.

هر کدوم از این افراد سابقه طولانی در دنیای نرم‌افزار، پایگاه داده و مدیریت دارن. برای مثال، Kaj Arnö قبل از پیوستن به بنیاد، در شرکت MySQL AB و Sun Microsystems سمت‌های مختلفی داشته و یکی از بنیان‌گذارهای شرکت ماریا دی‌بی هم بوده. یا Sergei Golubchik که از سال ۱۹۹۸ توسعه‌دهنده مای‌اس‌کیوال بوده و تقریبا روی همه بخش‌های سرور کار کرده.

نسخه‌بندی و چرخه‌های انتشار

ماریا دی‌بی یک سیاست مشخص برای انتشار نسخه‌هاش داره. این به کاربرها کمک میکنه تا بدونن هر نسخه تا کی پشتیبانی میشه و کی باید سیستم‌هاشون رو آپدیت کنن.

نسخه‌های با پشتیبانی بلندمدت (LTS)

هر سال یک نسخه جدید با پشتیبانی بلندمدت یا LTS معرفی میشه. این نسخه‌ها برای مدت طولانی‌تری (معمولا ۳ تا ۵ سال) آپدیت‌های امنیتی و رفع باگ دریافت میکنن. این برای شرکت‌ها و کاربرانی که به پایداری نیاز دارن و نمیتونن هر چند ماه یکبار پایگاه داده‌شون رو آپدیت کنن، خیلی مهمه.

برای مثال، نسخه‌هایی مثل 10.6، 10.11 و 11.4 نسخه‌های LTS هستن.

نسخه‌های غلتان (Rolling releases)

این نسخه‌ها به صورت فصلی (هر سه ماه) منتشر میشن و شامل آخرین ویژگی‌ها، رفع باگ‌ها و بهبودها هستن. این نسخه‌ها برای کسانی مناسبن که میخوان همیشه از جدیدترین امکانات استفاده کنن.

شماره‌گذاری نسخه‌ها چطوریه؟

شماره نسخه‌ها معمولا به صورت a.b.c هست. مثلا 11.4.7.

• a (Major version): نسخه اصلی رو نشون میده (مثلا سری ۱۱). این عدد معمولا سالی یک بار زیاد میشه و ممکنه تغییرات بزرگی که با نسخه‌های قبلی ناسازگار هستن رو شامل بشه.
• b (Minor version): نسخه فرعی رو نشون میده که امکانات جدید بهش اضافه شده ولی با نسخه‌های قبلی همون سری سازگاره. این عدد هر سه ماه زیاد میشه.
• c (Patch version): این عدد با هر آپدیت برای رفع باگ یا مشکلات امنیتی زیاد میشه و هیچ ویژگی جدیدی بهش اضافه نمیشه.

اینجا یه جدول از نسخه‌های مختلف و تاریخ پایان پشتیبانی اونها رو میبینید:

نسخه	تاریخ انتشار اولیه	پایان پشتیبانی (Community)
11.8	۴ ژوئن ۲۰۲۵	۴ ژوئن ۲۰۲۸
11.4	۲۹ می ۲۰۲۴	۲۹ می ۲۰۲۹
10.11	۱۶ فوریه ۲۰۲۳	۱۶ فوریه ۲۰۲۸
10.6	۶ ژوئیه ۲۰۲۱	۶ ژوئیه ۲۰۲۶
10.5	۲۴ ژوئن ۲۰۲۰	۲۴ ژوئن ۲۰۲۵
10.4	۱۸ ژوئن ۲۰۱۹	۱۸ ژوئن ۲۰۲۴
10.3	۲۵ می ۲۰۱۸	۲۵ می ۲۰۲۳

نکته مهم: در همه آپدیت‌ها، حتی آپدیت‌های بزرگ، تیم ماریا دی‌بی تضمین میکنه که ابزار mariadb-upgrade به درستی کار میکنه و شما میتونید فایل‌های پایگاه داده رو از هر نسخه قدیمی‌تری (حتی مای‌اس‌کیوال قبل از نسخه ۸.۰) آپدیت کنید.

چطور ماریا دی‌بی رو نصب و استفاده کنیم؟

ماریا دی‌بی یکی از محبوب‌ترین پایگاه داده‌های رابطه‌ای متن‌بازه و توی مخازن استاندارد همه توزیع‌های اصلی لینوکس پیدا میشه. کافیه با استفاده از مدیر بسته سیستم‌عاملتون دنبال بسته mariadb-server بگردید و نصبش کنید.

اما گاهی اوقات ممکنه به مشکلاتی بربخورید. بیاید چند تا از مشکلات رایجی که کاربرها باهاش مواجه شدن رو بررسی کنیم.

مشکل ۱: چرا نصب KDE باعث نصب ماریا دی‌بی میشه؟

یه کاربر در ردیت (Reddit) سوال جالبی پرسیده بود. اون میخواست روی سیستم عامل فدورا که فقط محیط دسکتاپ گنوم (GNOME) داشت، محیط کی‌دی‌ای (KDE Plasma Workspaces) رو هم نصب کنه. وقتی دستور نصب رو زد، متوجه شد که mariadb-server هم به عنوان یکی از بسته‌های مورد نیاز (dependency) داره نصب میشه.

این براش عجیب بود که چرا یه محیط دسکتاپ باید به یه سیستم مدیریت پایگاه داده کامل وابسته باشه. این موضوع نشون میده که گاهی اوقات وابستگی‌های بین بسته‌ها در سیستم‌عامل‌های لینوکس میتونه پیچیده و غیرمنتظره باشه. در این مورد خاص، احتمالا یکی از برنامه‌های زیرمجموعه کی‌دی‌ای برای مدیریت اطلاعاتش از یک پایگاه داده محلی استفاده میکنه و توسعه‌دهنده‌ها ماریا دی‌بی رو به عنوان گزینه پیش‌فرض انتخاب کردن.

مشکل ۲: رمز عبور پیش‌فرض ماریا دی‌بی در فدورا چیه؟

این یکی از سوال‌های خیلی پرتکرار در سایت Stack Overflow هست. یه کاربر میگه که ماریا دی‌بی رو روی فدورا نصب کرده ولی ازش رمز عبور روت (root) پرسیده نشده. هر رمزی رو هم که امتحان کرده، جواب نداده.

جواب اینه: رمز عبور پیش‌فرض خالیه!

اما قضیه به همین سادگی نیست. در نسخه‌های جدید ماریا دی‌بی روی لینوکس، برای بالا بردن امنیت، به صورت پیش‌فرض از یه پلاگین احراز هویت به اسم unix_socket استفاده میشه. این پلاگین میگه: «اگه کاربری که داره سعی میکنه به عنوان root وارد پایگاه داده بشه، همون کاربر root سیستم‌عامل باشه، دیگه نیازی به رمز عبور نیست.»

پس برای اینکه به عنوان کاربر root وارد ماریا دی‌بی بشید، باید خود دستور رو هم با دسترسی root اجرا کنید. به این صورت:

sudo mysql

با این دستور، بدون نیاز به رمز عبور وارد محیط ماریا دی‌بی میشید.

اگه بخواید یه رمز عبور برای کاربر root تنظیم کنید تا از راه‌های دیگه هم بشه بهش وصل شد، باید از اسکریپت mysql_secure_installation استفاده کنید. این اسکریپت هم باید با sudo اجرا بشه:

sudo mysql_secure_installation

این اسکریپت از شما چند تا سوال امنیتی میپرسه، مثل تنظیم رمز عبور روت، حذف کاربرهای ناشناس، غیرفعال کردن ورود روت از راه دور و حذف پایگاه داده تستی. در مرحله اول که رمز عبور فعلی رو میپرسه، چون خالیه، فقط کافیه کلید Enter رو بزنید.

مشکل ۳: خطای عدم نصب به خاطر وابستگی‌ها

گاهی اوقات موقع نصب، ممکنه با خطای unmet dependencies مواجه بشید. یه کاربر در Stack Overflow گزارش داده بود که موقع نصب mariadb-server روی اوبونتو ۱۲.۰۴، با این خطا مواجه شده که بسته mariadb-server-5.5 نصب نمیشه. مشکل از اینجا بود که یه نسخه از کتابخانه libmysqlclient18 روی سیستمش نصب بود که با نسخه‌ای که ماریا دی‌بی نیاز داشت، تداخل داشت.

اینجور مشکلات معمولا وقتی پیش میاد که شما از مخازن نرم‌افزاری مختلفی استفاده میکنید و نسخه‌های بسته‌ها با هم هماهنگ نیستن. این یه نمونه خوبه که نشون میده مدیریت بسته‌ها و وابستگی‌هاشون چقدر میتونه حساس باشه.

شرکت ماریا دی‌بی و نسخه تجاری

همونطور که گفتیم، علاوه بر بنیاد، یه شرکت تجاری هم به اسم MariaDB Corporation وجود داره. این شرکت در سال ۲۰۱۰ توسط تعدادی از بنیان‌گذاران اصلی پروژه تاسیس شد تا بتونه کسب‌وکاری حول این نرم‌افزار متن‌باز بسازه.

این شرکت یه پلتفرم به اسم MariaDB Enterprise Platform ارائه میده که برای استفاده‌های تجاری و حساس طراحی شده. این پلتفرم شامل موارد زیره:

• MariaDB Enterprise Server: یه نسخه تقویت‌شده، امن و پایدار از سرور کامیونیتی.
• MariaDB MaxScale: یک پروکسی پایگاه داده پیشرفته که برای افزایش دسترسی‌پذیری (high availability)، مقیاس‌پذیری و امنیت استفاده میشه.
• MariaDB Xpand: یک موتور ذخیره‌سازی توزیع‌شده برای مقیاس‌پذیری بسیار بالای بارهای کاری تراکنشی.
• MariaDB ColumnStore: یک موتور ذخیره‌سازی ستونی برای تحلیل داده‌های حجیم به صورت تعاملی.

این شرکت ادعا میکنه که ۷۵ درصد از شرکت‌های لیست Fortune 500 از ماریا دی‌بی استفاده میکنن و مهاجرت از پایگاه داده‌های انحصاری به ماریا دی‌بی میتونه تا ۹۰ درصد در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنه. یکی از مشتری‌های بزرگشون بانک DBS هست که ۵۴ درصد از برنامه‌های بانکی حیاتی خودش رو به ماریا دی‌بی منتقل کرده.

در فوریه ۲۰۲۲، این شرکت اعلام کرد که قصد داره از طریق ترکیب با یک شرکت دیگه، وارد بورس نیویورک (NYSE) بشه.

پلاگین بازخورد کاربر (User Feedback Plugin)

از اکتبر ۲۰۱۱، ماریا دی‌بی یه پلاگین به اسم «بازخورد کاربر» رو معرفی کرد. این پلاگین به صورت پیش‌فرض غیرفعاله، اما اگه فعالش کنید، به صورت دوره‌ای یه سری اطلاعات مربوط به پیکربندی و نحوه استفاده از ماریا دی‌بی رو به سایت mariadb.org میفرسته.

هدف از این کار چیه؟
هدف اصلی اینه که به تیم توسعه کمک کنه تا مسیر مهندسی و توسعه جامعه رو در جهت درستی هدایت کنن. این اطلاعات بهشون نشون میده که:

• ماریا دی‌بی روی چه پلتفرم‌ها و سخت‌افزارهایی اجرا میشه.
• توزیع جهانی کاربرها چطوریه.
• چه نسخه‌هایی از ماریا دی‌بی بیشتر استفاده میشن.
• کدوم ویژگی‌ها محبوب‌تر هستن.

چه اطلاعاتی جمع‌آوری میشه؟
این پلاگین فقط اطلاعات غیرحساس رو جمع میکنه. مثل:

• نوع و سرعت پردازنده و تعداد هسته‌ها.
• اطلاعات سیستم‌عامل و توزیع.
• لیست موتورهای ذخیره‌سازی و پلاگین‌های در حال استفاده.

خیالتون راحت باشه! این پلاگین هیچ‌وقت اطلاعات شخصی یا حساس مثل نام کاربری، اسم پایگاه داده‌ها، محتوای جداول یا هر چیزی که بشه باهاش کاربر رو ردیابی کرد، ارسال نمیکنه.

یک سوال مهم در معماری: پایگاه داده متمرکز یا غیرمتمرکز؟

یه مدیر سیستم تازه‌کار سوال خوبی در ردیت پرسیده بود: «آیا بهترین کار اینه که همه پایگاه داده‌های MySQL/MariaDB رو روی یک سرور متمرکز کنیم؟»

اون توضیح داده بود که برای هر سرویس وبی که راه میندازه (مثل Nextcloud)، یه ماشین مجازی جدید میسازه و روی همون ماشین یه سرور مای‌اس‌کیوال هم نصب میکنه. حالا به این فکر افتاده که آیا بهتر نیست یه ماشین مجازی جدا فقط برای پایگاه داده داشته باشه و بقیه سرویس‌ها از طریق شبکه به اون وصل بشن؟

این یه سوال معماری خیلی مهمه. جواب کوتاهی که بقیه کاربرها بهش دادن این بود: «نه، این لزوما بهترین راه نیست.»

دلایل مختلفی برای این جواب وجود داره:

• نقطه شکست واحد (Single Point of Failure): اگه اون سرور پایگاه داده مرکزی به هر دلیلی از کار بیفته، تمام سرویس‌های شما با هم از کار میفتن.
• تداخل منابع: سرویس‌های مختلف ممکنه نیازهای متفاوتی به پایگاه داده داشته باشن. یه سرویس ممکنه فشار زیادی به دیسک بیاره، یکی دیگه به پردازنده. وقتی همه روی یه سرور باشن، ممکنه برای منابع با هم رقابت کنن و عملکرد هم رو مختل کنن.
• امنیت و ایزوله‌سازی: وقتی هر سرویس پایگاه داده خودش رو داره، اگه یکی از سرویس‌ها هک بشه، فقط داده‌های همون سرویس در خطره. اما در مدل متمرکز، ممکنه نفوذ به یک پایگاه داده راه رو برای دسترسی به بقیه داده‌ها هم باز کنه.

البته مدل متمرکز مزایایی مثل مدیریت راحت‌تر و کاهش هزینه‌های نگهداری هم داره. در نهایت، انتخاب بین این دو مدل بستگی به اندازه، حساسیت و نیازهای هر پروژه داره.

پرسش و پاسخ نهایی

حالا که با کلیات ماریا دی‌بی آشنا شدیم، بیاید چند تا سوال کلیدی رو مرور کنیم تا مطمئن بشیم همه چیز خوب جا افتاده.

سوال ۱: فرق اصلی بین بنیاد ماریا دی‌بی و شرکت ماریا دی‌بی چیه؟
جواب: بنیاد ماریا دی‌بی یک سازمان غیرانتفاعی هست که وظیفه‌اش حفاظت از ماهیت متن‌باز و رایگان پروژه و مدیریت جامعه توسعه‌دهنده‌هاست. اما شرکت ماریا دی‌بی یک نهاد تجاری هست که محصولات و خدمات پولی مثل پشتیبانی تخصصی و نسخه‌های تجاری با امکانات بیشتر رو بر پایه ماریا دی‌بی ارائه میده.

سوال ۲: آیا ماریا دی‌بی فقط یه کپی از مای‌اس‌کیواله؟
جواب: نه. ماریا دی‌بی به عنوان یک «فورک» از مای‌اس‌کیوال شروع شد و هدفش سازگاری بالا با اون بود. اما در طول زمان، ویژگی‌ها، بهینه‌سازی‌ها و موتورهای ذخیره‌سازی جدیدی بهش اضافه شده که در مای‌اس‌کیوال وجود نداره. پس در حالی که ریشه مشترکی دارن، الان دو پروژه جدا با مسیر توسعه متفاوت هستن.

سوال ۳: چرا میگن ماریا دی‌بی یه جایگزین «drop-in» برای مای‌اس‌کیواله؟
جواب: چون API و پروتکل‌هاش با مای‌اس‌کیوال سازگاره. این یعنی شما میتونید سرور مای‌اس‌کیوال رو با سرور ماریا دی‌بی جایگزین کنید و برنامه‌های شما (مثل سایت وردپرسی یا هر برنامه دیگه‌ای که به پایگاه داده وصل میشه) باید بدون هیچ تغییری به کارشون ادامه بدن.

سوال ۴: آیا برای استفاده از سرور ماریا دی‌بی باید پول بدم؟
جواب: نه. سرور ماریا دی‌بی (MariaDB Community Server) تحت لایسنس GNU General Public License نسخه ۲ (GPLv2) منتشر میشه که یعنی کاملا رایگان و متن‌بازه. شما میتونید آزادانه اون رو دانلود، نصب، استفاده و تغییر بدید. نسخه‌های پولی مربوط به پلتفرم تجاری شرکت ماریا دی‌بی هست که امکانات اضافی و پشتیبانی ارائه میده.

سوال ۵: چرا روی سیستم من وقتی ماریا دی‌بی رو نصب کردم، رمز عبور روت نداشت؟
جواب: در بسیاری از توزیع‌های لینوکس، ماریا دی‌بی به صورت پیش‌فرض از پلاگین احراز هویت unix_socket استفاده میکنه. این پلاگین به کاربر root سیستم‌عامل اجازه میده بدون نیاز به رمز عبور به عنوان کاربر root پایگاه داده وارد بشه. برای این کار باید از دستور sudo mysql استفاده کنید. این یک اقدام امنیتیه تا جلوی حملات به رمز عبور روت از طریق شبکه گرفته بشه.